ارمنیان پس از شکل گیری شهرک جلفا و استقرار در اصفهان با توجه به توانمندی های اقتصادی خود و آزادی های فرهنگی ای که از سوی شاهان صفوی، خصوصاً شاه عباس اول، به آنان اعطا شده بود جلفا را به یک قطب بزرگ اقتصادی، فرهنگی و هنری مبدل ساختند به نحوی که در طول حیات یکصد سالهٔ جلفا، در عصر صفوی، شاهد ظهور تجار بزرگی مانند خواجه نظر، خواجه آوِدیک، خواجه پطرس، خواجه سرافراز و … در این منطقه هستیم. فعالیت ها و حمایت های این بازرگانان و فضای فرهنگی به وجود آمده در جلفا سبب پدید آمدن هنرمندان بزرگی نیز در این منطقه شد که برخی از آنان همچون میناس نقاش آوازه و شهرت جهانی یافتند.
در این عصر همچنین در کنار مکتب غنی معماری اصفهان مکتب معماری جدیدی در جلفا به وجود آمد که در حقیقت تلفیقی از معماری سنتی ایرانی و معماری اصیل ارمنی، متأثر از معماری ارمنستان، بود و حاصل آن خانه ها و کلیساهایی شد برگرفته از این دو شیوه توائم با هنرهای زیبای تزیینی شامل درب و پنجره های منقوش، شیشه های رنگی و تزیینات نقاشی.
از جملهٔ این خانه ها خانهٔ خواجه پطرس، از رجال سرشناس ارمنی عصر صفوی، است. در این نوشتار کوشیده ایم تا به شیوه ای مختصر معماری این بنا و هنرهای تزیینی به کار رفته در آن را معرفی کنیم.
برای خواندن متن کامل مقاله بر روی لینک زیر کلیک کنید.
